​

 Diğer cinsel işlev bozukluklarında olduğu gibi DSM-5'te de kadın ve erkekte orgazma ulaşma problemi yaşayanlar için, cinsel işlev bozukluklarına ayrı bir tanı daha dâhil edilmiştir. Kadında orgazm bozukluğu, cinsel heyecan sonrası orgazm yoğunluğunun devam eder bir şekilde azalması ya da olmayışıdır. Kadınların orgazm için farklı eşikleri vardır. Bazıları

klitoral uyarılmaya fazla ihtiyaç duymadan hızlıca orgazm olabilirken bazıları, uzun klitoral uyarılmaya ihtiyaç duymaktadır. Buna bağlı olarak, kadınların 1/3'ünün partnerleriyle sürekli olamadıklarını bildirmesi şaşırtıcı değildir. Orgazmın olmayışı devamlı değilse ve sıkıntı yorsa sorun, kadında orgazm bozukluğu sorunu olarak tanılanmaz. Kadınların 2/3'ü orgazm taklidi yaptıklarını, bunu da partnerlerinin duygularını incitmemek için yaptıklarını bildirmiştir (Mueh- lenhard ve Shisee, 2010). Pek çok erkek, partnerlerinin orgazma ulaşamadıklarından haberdar değildir (ya da en azından bildirmemiştir) (Herbenick ve ark., 2010a). Orgazma ulaşma problemleri, cinsel uyarılma problemlerinden ayrıdır. Pek çok kadın, cinsel aktivite sırasında cinsel uyarılma yaşar ama orgazma ulaşmaz. Gerçekte laboratuvar araştırmaları, kadınların erotik uyaran gördüklerinde cinsel uyarılma seviyelerinin, orgazm bozukluğu olan kadınları olmayanlardan ayırt edemediğini göstermektedir (Meston ve Gorzalka, 1995).

DSM-5'te erkekler için iki orgazm bozukluğu eklenmiştir: çok hızlı boşalma anlamına gelen erken boşalma, sürekli boşalma güçlüğü anlamına gelen geç boşalma bozukluğu. Her ne kadar araştırmacılar, bu tanı kriterlerini kaç erkeğin karşıladığını bilmeseler de Laumann araştırmasında (2005), %20-30 erkeğin erken boşalma sorunu olduğunu ve %10-20 erkeğin de son bir yıl içinde en azından birkaç aydır orgazm olma güçlüğü çektiğini bildirmiştir. Her ne kadar kısa süreli semptomların görülmesi yaygın olsa da %3'ten az erkek, 6 aydan daha uzun süredevam eden erken boşalma problemi semptomları yaşadığını kabul etmiştir (Segraves, 2010). Erken boşalma tanısı, Uluslararası Cinsel Tıp Derneği tarafından kullanılan tanı kriterlerinden alınmıştır (McMahon, Althof, Waldinger ve ark., 2008).

​